NIE GWIAZDORZ – BĄDŹ ODBICIEM JEZUSA!

33. Pan wzywa nas, byśmy zapalili gwiazdy w nocy innych ludzi młodych.

Chyba każdy lubi patrzeć w gwiazdy. Spacer w bezksiężycową noc z głową podniesioną wysoko w górę. To wypatrywanie różnych gwiazdozbiorów utwierdza nas w wielkości Pana Boga. Jednak nie wszystkie noce pokazują nam gwiazdy. Kiedy niebo jest zachmurzone, nie zobaczymy ich. Głowa zostaje opuszczona, a nad ciekawością wszechświata już tyle nie rozmyślamy. Noc staje się ciemną przestrzenią.

Może w życiu drugiego człowieka niebo pozostaje ciągle zachmurzone? „Pan wzywa nas, byśmy zapalili gwiazdy w nocy innych ludzi młodych” – nie bój się! Zapal się! Może to właśnie Ty, tak Ty jesteś gwiazdą dla drugiej osoby.

Każdy z nas, dzieląc się doświadczeniem i bliskością Pana Boga może być gwiazdą w życiu drugiego człowieka. Należy jednak pamiętać, aby nie gwiazdorzyć – jedynym światłem ma być Jezus Chrystus. Ja tylko mam odbijać Jego światło, aby na ciemnym niebie moich bliźnich zajaśniała gwiazdka prowadząca do Chrystusa. Pojedyncze gwiazdy łączą się w gwiazdozbiory, jak pojedyncze osoby łączą się w Kościół, którego światłością jest Jezus! Jezus, który żyje!